Caroline Sury leeft en werkt in Marseille. Na haar studie beeldende kunsten in Bordeaux heeft ze zich een plaats moeten afdwingen met haar tekeningen die afwijken van de heersende normen van de stripuitgeverijen en buiten het kader vallen van de hedendaagse kunst die men in de galerijen aantreft.

Haar inspiratiebronnen zijn autobiografisch, haar kunstwereld ontleend aan art brut en droombeelden. Deze kunstenares met haar veelvormige werken, tekent, schildert, graveert en versnijdt stukken leven. Haar inzet in de uitgeverswereld heeft haar keuzes bepaald. Ze was o.a. medeoprichtster van uitgeverij “Le dernier cri”. Sury heeft al vele werken uitgebracht.

http://carolinesury.fr/

Anne Van der Linden, geboren 1959 in Engeland. Ze leeft en werkt momenteel in de Parijse buitenwijk Saint-Denis. Na haar opleiding klassieke literatuur maakt ze vlug een ommezwaai naar grafische kunst, daarna naar het schilderen. In 1982 gaat ze naar Beaux-Arts in Parijs, dat ze na anderhalf jaar terug verlaat.. In 1992 behaalt ze het diploma beeldende kunsten aan de universiteit Paris-VIII3. In 1995 geeft ze haar eerste werk uit, Heavy Meat, bij uitgever Jean-Pierre Faur. Vanaf hetzelfde jaar heeft ze regelmatig tentoonstellingen in Parijs en in de provincie. In 2008 is ze, met Olivier Allemane, medeoprichtster van het tijdschrift Freak Wave, dat tekst en beelden vermengd. Verder werkt ze regelmatig samen met Jean-Louis Costes, met wie ze in 1994 het platform voor uitgave en verspreiding van underground werken “Eretic art” opricht. Ze ontwerpt decors voor muziekspektakels en speelt in enkele van zijn films. Ze geeft met hem Systèmes sexuels en Amour m'a tué uit (éd. Chacal puant, 1995 et 1996), alsook Pot pourri (2007), een verzameling geïllustreerde liedjes, bij “Le Dernier Cri “. Anne Van de Linden was ook illustrator voor de pers (L'Humanité, VST, o.a.) en voor literaire uitgaves. Ze heeft met name samengewerkt met de dichters June Shenfield (Tais-toi et bande, CBO éditions, 1997), Jérôme Bertin (Histoire d'os, Voix éditions, 2009) en Nina Zivancevic (Sous le signe de Cyber-Cybèle, L'Harmattan, 2009). De uitgevers die haar werk uitbrengen en de tijdschriften waarin haar werk verschijnt (Hey !) linken haar artistieke streven aan de stromingen in de pop art en de singuliere kunst (art singulier)

http://www.annevanderlinden.net/

Benjamin Monti is een belgische kunstenaar uit Luik (°20/07/1983). Hij maakt atypisch grafische werken, tussen stripverhaal en hedendaagse kunst. Diploma secundair hoger onderwijs aan de

Académie Royale des Beaux-arts de Liège en diploma avondschool aan de Académie Royale des Beaux-arts de Liège, afdeling stripverhalen – Illustraties. Laureaat prix de la création 2009 van de stad Luik en laureaat van de prijs Coup d’éclat 2009 van de provincie Luik. Benjamin Monti kreeg de eerste prijs voor het alternatieve stripverhaal 2006 met de groep Mycose op het internationaal Stripfestival van Angoulême. De kunstenaar heeft talrijke tentoonstellingen en publicaties op zijn naam. Hij kreeg een beurs van de “commissie voor hulp aan het stripverhaal” van de Communauté française de Belgique voor het jaar 2008.

http://benjaminmonti.blogspot.be/

"Tu Dors T'es Mort "

Gemeenschappelijke tentoonstelling van bewerkte foto’s.

Aan de oorsprong van het project ligt een uitwisseling op de sociale netwerken tussen 3 personen, die mekaar niet kennen , maar hetzelfde artistieke medium gebruiken. Al vlug krijgt men zin om mekaars technieken te vergelijken en om meer ontmoetingen te organiseren met andere artiesten, beeldend kunstenaars, musici en performers.

“Tu dors, t’es mort” verwijst naar de uitdrukking die het spel beschrijft waarbij iemand die ongelukkiger wijs in slaap valt in het publiek, zonder zijn medeweten, wordt uitgedost, geschminkt en verandert, waarna men het resultaat fotografeert. Deze tentoonstelling behandelt aldus de “passage”, de overgang, transformatie, in de dood of in de slaap, zijn aanvaarding en wat men er mee aanvangt.

http://guiluxcollective.blogspot.be/p/tu-dors-tes-mort.html

Voorstelling van de beeldende kunstenaars:

Orell Maroto Vallet > In haar werk is bedekking een volwaardige kunstvorm, als een huid die de oude omspant en zo onze levensloop zal veranderen. Het antwoord zoekt ze in haar multidisciplinaire kunstopleiding. Orell tatoeëert, krabt, schrijft, vernietigt, herschrijft, veegt uit….het lichaamsbeeld krijgt vorm door langzame bewerking van de opeenvolgende lagen.

Http://guiluxcollective.blogspot.fr

Céline LaKyle is een jonge vrouw die rondsnuffelt, dingen vergaart, draait en keert en die zich veel vragen stelt. Doctoraal beeldende kunst, lerares. Ze verkent verschillend kunstvormen: van collage tot krijttekeningen, van schilderen tot het maken van poppen. Op een dag vindt ze een oude foto op een rommelmarkt en begint verhalen te verzinnen: wie waren die mensen, hoe zijn ze hier terecht gekomen?

Met een waterverfstift in de ene hand, een cutter in de andere, doet ze aan portretkunst waarbij het originele beeld wordt veranderd door het toevoegen van fantasievolle en fantastische details die een droom- en sprookjeswereld oproepen.

Http://lakyle.blogspot.fr

Llcooljo, 32 jaar, herwint, hergebruikt, lijmt, tatoeëert, tekent en ontwerpt met zijn handen. Hij gebruikt de eenvoudigste materialen en werktuigen. Hij is tegelijkertijd zacht en vreemd, somber en vrolijk, altijd intens. Zijn werk vol energie, kleuren, tekens en beelden is altijd spontaan, explosief en duivels vindingrijk. Geen spoor van een uitgetekende weg noch van voorbedachte ideeën. Hijzelf weet nog altijd niet wat er hem toe aanzet om te tekenen en te schrijven. Opmerkelijk: geen kunstschool. Autodidact van begin tot einde, zijn werk komt recht uit zijn diepste zelf en niet uit de clichés van de klassieke kunst of moderne trends.

Http://tooldtoocold.blogspot.fr