“Mriya” (Oekraïens: Мрія) betekent meer dan alleen een droom of een verlangen. Het drukt een diep, oprecht verlangen uit — een streven naar iets betekenisvols, vaak idealistisch of zelfs ogenschijnlijk onbereikbaar. In de Oekraïense cultuur is mriya verbonden met innerlijke kracht, veerkracht en het geloof in een betere toekomst — iets dat mensen draagt in de donkerste tijden.

Deze tentoonstelling is een persoonlijke daad van herinnering, protest en hoop. Vanuit haar ervaring als Oekraïense emigrante onderzoekt Nastasiia Kharytonova thema’s geworteld in jeugdherinneringen, dromen en kindertekeningen. Haar werk balanceert tussen schoonheid en horror, verbeelding en brute realiteit, met het lichaam als vat dat emoties absorbeert en weerspiegelt.

Volgens Nastasiia Kharytonova moeten kunstenaars duidelijk spreken: vandaag heeft Oekraïne niet alleen aandacht en steun nodig als een land in oorlog, maar ook erkenning als een bruisende culturele gemeenschap. Haar kunst is een antwoord op pijn, herinnering en liefde. En het is een herinnering aan de wereld: wij zijn hier.

Bio
Nastasiia Kharytonova is een Oekraïense kunstenares die momenteel in Brussel woont. Voordat zij schilderen, tekenen en keramiek koos als haar favoriete media, studeerde ze grafisch ontwerp aan de Academie voor Schone Kunsten in Kiev en experimenteerde ze met scenografie in een studententheater.

Het visuele universum van Nastasiia wordt bevolkt door elementen die tegelijkertijd teder en gruwelijk zijn. Haar stijl, gekenmerkt door nerveuze potloodstreken en grote kleurvlakken in felle tinten, doet denken aan kindertekeningen. Hieruit haalt ze gestileerde elementen (bloemen, teddyberen, dieren, lichamen) en het impulsieve en ogenschijnlijk willekeurige kleurgebruik. Deze kinderlijke sfeer wordt verstoord door kleurvlekken die aan bloed doen denken, doorgestreepte ogen, bleke gezichten en handen, en vage, schaduwrijke achtergronden.

Haar schilderijen kristalliseren beelden van jeugdherinneringen, bloeiende tuinen en etherische wezens, verstoord door gevoelens van angst en geweld. Droomachtige sferen huisvesten beelden uit het dagelijks leven, zoals de kunstenares die zelf ervaart, herinnert en transformeert in een proces van begrijpen en (niet altijd) accepteren.

Het recente werk van Nastasiia richt zich op het lichaam, het filter waardoor wij de wereld ervaren en dat onze percepties en interacties vormgeeft. Dit vertaalt zich ook in keramische sculpturen die verwijzen naar lichaamsdelen en organisch materiaal.